Çağan Atakan Arslan: Çocukluğum yüksek şiddet ve sevgisizlikle geçti

Casinolar, Genel, Her Şey Dahil Tatiller, Lüks Oteller, Lüks Plajlar, Otel Değerlendirmeleri, Tatil Rotası Oca 09, 2023 Yorum Yok

Çağan Atakan Arslan ve Serap Korkmaz 2017 yılında evlendi. Bu evlilikten Leon Aslan Arslan isminde erkek çocukları bulunuyor.  Avatar Atakan ve eşi Serap Korkmaz, nihayet vakitlerde toplumsal medyanın ve magazin gündeminin beğenilen isimlerinden oldu. Sık sık Bir arada gönderi paylaşan çift, aşk dolu pozlarıyla gündeme gelmişti.  Mesut karelerini takipçileriyle paylaşmayı ihmal etmeyen ikili, birbirinin gözlerine bakarak ve sarılarak poz vermişti.

2016 yılında katılığı Survivor yarışını şampiyon tamamlayan Çağan Atakan Arslan, 2022 All Star dönemini 9’uncu olarak tamamlamıştı.

“ADAPTASYON SÜRECİ YAŞIYORSUNUZ”

Survivor’dan elendikten sonra Türkiye’ye ailesinin yanına gelen Atakan Arslan, hala adaptasyon sürecinin devam ettiğini belirterek, “Adada uzun müddet kalınca döndüğünüzde her şey Fazla kolay olmuyor. Bir adaptasyon süreci yaşıyorsunuz. Ben de hala o süreci yaşıyorum” demişti.

DUYGUSAL ANLAR YAŞADI

‘Avatar’ lakabı ile tanınan ulusal boksçu Atakan Arslan, Bana Nazaran TV’de yayınlanan Katarsis programında Uzman Psikolog ve müellif Gökhan Çınar’ın konuğu oldu. Avatar Atakan, bütün kırılma noktalarıyla hayat öyküsünü anlatırken duygusal anlar yaşadı. Anlattıklarıyla izleyenleri de duygulandıran Atakan Arslan, çocukluğunun sevgisizlikle geçtiğini ve Ebeveyn babasıyla da görüşmediğini de söyledi.

“YARISI UNSUR BAĞIMLISI YA DA CEZAEVİNDE”

Avatar Atakan programda şunları söyledi:

Beni kurtaran ve yok olmamı engelleyen şey spordu. Bir şeylerden kaçmaya kurtulmaya ve Öbür yerlere atmaya inanç olması gerekiyor şampiyonluğu yakalaması için. Benim doğup büyüdüğüm yerdeki arkadaşlarımın yarısı ya husus bağımlısı ya cezaevinde ya da bu üslup işlerle ilgileniyor. Bunun bedelini ziyadesiyle ödedim. Sıfır noktasından Yeniden sıfır noktasına geldim. hayat herkese nazik davranmıyor bize de davranmadığı üzere.

“SOFRADA TUZ YOK DİYE ANNEM DAYAK YERDİ”

Atakn kelamlarına şöyle devam etti; “Kadıköy’de doğdum. Çocukluğum 7 yaşından sonra pek sarmadı. Hem babannem dedemlerle, hem de annemlerle birlikte büyüdüm. Hatırladığım şeyler genelde şiddetle arbede gürültüyle alakalı. Şiddetle alakalı sevgisizlikle alakalıydı. Meskende Mesut bir Lahza pek hatırlamıyorum. Bunlar bende daima travma olarak kaldı. ‘Sofrada niçin tuz yok’ diye annem dayak yerdi. Yüksek şiddetin olduğu bir ailede büyüdüm. Babamla görüşmüyorum, güzel diyemeyeceğim. çok uzun mühlet sonra bir kez görüştüm o Vakit ağlamıştım lakin sonra Tekrar o hissiyat kayboldu. Tahminen bir beşerle birlikte büyümeniz gerekiyor, bu olmayınca o Alelade bir insan üzere oluyor.”

“YILLAR SONRA ANNEMİ GÖRDÜĞÜMDE SAATLERCE AĞLADIM”

“Anne baba olana ehliyet verilmeli yoksa biz travmalarla dolu bir toplumuz” diyen Arslan şöyle devam etti; “Babam meskene gelsin istemezdim, seyahate giderdi dönsün istemezdim. Annemi de yıllar sonra gördüm. Ben gittim bir gün Anneler Günü’nde. Merak ettim bu kadar yıldır görüşmdik neler oluyor diye. his boşalması yaşadım, Fazla ağladım. Güya ona da kendime de haksızlık yapıldığını düşündüm o an. 2-3 saat ağlamışımdır neden bu türlü oldu diye. Kendimi bir yabancı yanında hissettim, bir boşluk benim için Fazla bir şey hissetmiyorum. Mesut bir aile içinde büyümüş olsam Öbür şeyler olabilirdi, farklı hissedebilirdim kendimi.”

 

Yorum Yok

Yorum Yap

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir