SERAY ŞAHİNLER- Ressam Su Yücel, Galeri Diani’de açılan yeni standı “Yakalanan Zaman”da yaşadığımız, akıp giden vakti kayıt altına alıyor. Yücel, kendi hayatından kesitleri, tecrübelerini, zihninde kalanları ve ‘dünyanın hâlini’ anlatıyor fotoğraflarında. İstanbul’u, günlük hayatta hepimizin karşılaştığı insanları, doğayı, ağaçları resmeden ressam yitip giden her anın değerli olduğunu hatırlatıyor. ozan Can Yücel’in kızı Su Yücel birebir vakitte bir belgeselci, fotoğrafları de bugünü kayıt altına Meydan birer evrak üzere âdeta… Sergiyi gezerken hayattan bir günümüze bakıyoruz… Durup düşünmeyi, başımızı kaldırıp etrafa bakmayı anımsıyoruz…
*“Yakalanan Zaman”ın vakitte seyahati nasıl başladı?
Serginin ismini “Yakalanan Zaman” koydum. Fotoğraf yapmak benim için günlük tutmak üzere bir şey. Atölyemden konutuma giderken sokakların gürültüsünü, seslerini, renklerini takip ettim. Bir canlılık var. İstanbul çarpıcı bir değişim içinde lakin her Vakit hoşluğunu ve gizemini koruyor. Çocukluğumda seyrettiğim bir günbatımını hâlâ bulabiliyorum. Güya geçmiş Geri geliyor üzere. Bu değişiklik bana vakti da hatırlatıyor. Anıt ağaçları için de bir belgesel yapmıştım. Anıt ağaçlarında da Fazla yumuşak ve dingin bir Vakit vardır. Kim bilir neler yaşamışlar ve bizden sonra nelere Şahit olacaklar… Ağaçlardaki o Öbür Vakit dilimi vaktin ne kadar kırılgan, hisli ve affedici olduğunu hissettirdi bana. Tüm bu yaptığım fotoğraflarda Şahit olduklarımdan, yaşadıklarımdan ve hissettiklerimden benden kalanlar var.
Su Yücel fotoğraf yapmanın günlük tutmak üzere olduğunu söylüyor.
*Özellikle pandemi süreci doğa-zaman bağını tekrar yorumlattı bize. Artık bir şeylerden kaçınca tabiata sığınıyor üzereyiz, ne dersiniz?
Dünyada Fazla süratli bir değişim var. Pandemiden Evvel başladı aslında bu değişim. Tabiatın bir vakti var. Onun vaktine Müsait yaşamanın gerektiğine inanıyorum. Kendimizi ve etrafımızı biraz Çok yıprattığımızı düşünüyorum. çok ‘ben’e odaklıyoruz. Kendimizi Fazla büyütüyoruz. Bunu da söylemek istiyorum.
*Sergideki işlere bakınca bu motivasyonunuzu görmek mümkün; siz nasıl motive oluyorsunuz?
Ben daima bakıyorum: Tabiata, denize, ağaca, zamana… İstanbul, Marmara esasen Fazla hoş. Bir boşluğa bakıyorum, harikulade bir şey. Bakmak Fazla değerli. Pandemide İstanbul üstüne çalıştım. Tarlabaşı sokakları, çeşmeler, turistler, valizler Mevcut bu stanttaki işlerim ortasında. Valizler Fazla dikkatimi çekiyor mesela. Tarlabaşı’nda gördüğüm bayanlar var… Atölyemin önünde Fazla hoş bir Arap kız gördüm ve onu çizdim. Daha sonra da Anıt ağaçları girdi devreye… Zonguldak, Elazığ, Malatya’da Şahit olduğum o ağaçlar…
*“Yakalanan Zaman”ın kelamı nedir sanatseverlere?
Dünya daima güç bir yerdi ancak ümit her Vakit vardı. ümit olmadan yaşanmadığını düşünüyorum. Hayata umutla bakmak kıymetli… Herkesin bir vakti var, o vakitte yaşıyorsunuz. Onu en güzel formda, üreterek yaşamak değerli. Yaşadığı sürece yeşermeli insan.
‘Yaptığın işi en uygun halde yap’
*Babanız Can Yücel’in hayata bakışından, sanatından nasıl etkilendiniz?
Perspektifi Fazla güzel, süratli kavrayan, eğitimli bir isim Can Yücel. Birebir vakitte kavrama hassasiyeti de Fazla yüksek. Bana daima söylediği şey vardı: “Yaptığın işi en yeterli biçimde yap. Düşün.” çok titiz bir insandı. Potansiyelinin en uygununu ortaya koymalı insan. Zira inişleri, çıkışları olabiliyor. İşte orada neyle neyi birleştireceğimi Fazla daha düzgün öğrendim. Zira sanatçı konutunda büyüyünce iniyorsun çıkıyorsun; ayakta kalma, başa çıkma yetin gelişiyor. Daima kendini yenileyen ve umutlu bir adamdı babam.
Yorum Yok