İhsan Dindar – milliyet.com.tr / ihsan.dindar@milliyet.com.tr
İlk olarak tüm dünyayı etkileyen koronavirüs salgını sürecindeki karantina günleriniz nasıl geçiyor. Neler hissediyorsunuz bu süreçte?
Neredeyse bir Yıl oluyor. Elbette de bu işin Fazla farklı yüzleri de var. Bu kuvvetli süreçte Türkiye’ye gelip Borusan İstanbul Filarmoni Orkestrası ile çalabiliyor olmaktan dolayı kendimi Fazla memnun, şanslı ve minnettar hissediyorum. Bu konser için neredeyse bir yıldır bekliyordum. Gerçekleştiremeseydik bu beni Fazla üzecekti. Çevrimiçi imkânlarla da olsa Türk müzikseverler için Aşırmak Sevinç verici bir şey. Karantinada geçen bu bir Yıl Fazla güç olsa da ben daima Olumlu kalmaya odaklandım. Olağanda pek de vakit geçirmediğim konutumda sabırla yaşamayı öğrendim. Bu süreçte Yemek yapmayı da öğrendim. Her şeyden değerlisi daha yaratıcı olabilmeye çalıştım. Karantinanın başladığı birinci devirde kendimi boşlukta hissediyordum. Zira insanlara karşı çalamıyordum. Müziğin hoşluklarını paylaşamayınca kendimi boşlukta hissediyorum. Bu yüzdendir ki terasımda beşerler için müzik yapmaya başladım. Bunları internette yayımladıktan sonra Fazla sayıda teşekkür bildirisi aldım. Umutla dolduklarını Anlatım ettiler. Haziran 2020’de karantina gevşetildiğinde şimdi ziyaretçi ağırlamayan boş müzelere gittim. Boş salonlarda enstrümanımı çaldım. Umutla hayata devam etmemiz gerektiğinin iletisini vermek istedim. Hoşluklar bizleri bekliyor.
“Bu beste, Fazıl Say’ın teröre verdiği bir cevaptı”
Umut kısmından devam etmek istiyorum. Birkaç ay önce Voice of Hope isimli albümünüzü yayımlamıştınız. Ferdî olarak çok da sevdiğim parçalar yer alıyor. Çaldığınız bu besteleri neye göre seçtiniz?
Beğenmenize sahiden Fazla sevindim. Albümü kaydetmeye başlarken bunu bir kitap Yazı işi üzere kurgulamak istedim. İçinde yer Meydan bütün kesimlerin bir Tüm Anlatım etmesini amaçladım. Dinleyicileri benimle Birlikte bir seyahate çıkarmak istedim. Bu, karanlıktan umuda yanlışsız bir seyahatti. Albümün tam merkezinde yer Meydan ve Fazıl Say’ın benim için bestelediği konçertoydu. Koncertonun ismi “Never Give Up” (Asla Vazgeçme). Bu benim için inanılmaz derece de Değerli bir eser. Zira Fazıl Say bu çalışmasını İstanbul ve Paris’te peşi Dizi gerçekleşen terör akınları sonrasında bestelemişti. Bu beste, Fazıl Say’ın teröre verdiği bir karşılıktı. Travmanın üstesinden gelme yoluydu bu beste. Tıpkı vakitte bize asla vazgeçmememiz gerektiğini söylüyordu. 2016 yılında Paris’te bestenin dünya prömiyerinde Fazıl Say ile Birlikte çaldıktan sonra insanların ne derece etkilenip ağladıklarına tanıklık ettim. Sonrasında da pek Fazla Hassas bildiri aldım. Yaşanan travmayı aşmalarında bu bestenin Yardımcı olduğundan bahsettiler. Münasebetiyle bu modül da bu formda albüme girmiş oldu. Sonrasında Fazıl Say’ın bu kuvvetli bestesiyle Öbür hangi yapıtları eşleştirebileceğime baktım. Spiritüel tarafı olan besteler aradım.
Belirttiğiniz üzere Fazıl Say, Never Give Up isimli çalışmasını sizin için bestelemişti. Çağın en Kıymetli sanatkarlarından biriyle çalışmak nasıl bir his?
Muhteşem biri. Mükemmel bir piyanist. Sizi alıp Öbür bir kozmosa götürüyor. Tutkusundan ziyadesiyle ilham alıyorum. Onun bestekar tarafını İstanbul Senfonisi sayesinde keşfetmiştim. İzlerken ağlamaya başlamıştım. Dinlerken iki Aka mirası hissetmiştim; şark ve Batı. Bana kültürler ortasında bir köprü kurulabileceğini göstermişti. Birebir vakitte umudun sembolü olarak da görüyorum. Keza onunla çalışmak da inanılmaz bir his. Never Give Up için de ona minnettarım.
İlerleyen devirde Fazıl Say ile Bir arada çalışmaya devam edecek misiniz?
Deutsche Grammophon’dan yayımlanacak yeni albümüm için de Birlikte çalışıyoruz. Bunun için de Haysiyet duyuyorum.
Peki siz kendi içinizde umudu nasıl tanımlıyorsunuz?
Umut müziğin içindedir. Kalbinize, ruhunuza temas eder. Müzik sayesinde daha Çok sevip daha Çok hayaller kurabilirsiniz. Bu sayede müzikle insanlık daha âlâ bir yere gelebilir.
Albüme dair Özel bir sorum olacak. Una Furtiva Lagrima şahsî olarak benim en sevdiği bestelerden biridir. çok da güzel çaldığınızı düşünüyorum. kutlama ederim. Albümde sizin favori modülleriniz hangileri?
Çok teşekkür ederim. Benim de Fazla sevdiğim bir eser. Bununla Bir arada Fazıl Say’ın bestesini de Fazla seviyorum. Öte yandan Kaddisch albümde beni en Fazla etkileyen modüllerden bir başkası. Işığa dair bir eser o da. Fransız ve Katolik bir bestekar olan Maurice Ravel’in Museviler için yaptığı bir beste. İnançları ve kültürleri bir ortaya getiren bir çalışma. Kaddisch bir nevi gökyüzüne bakıp edilen bir dua üzere.
İstanbul’daki bu konserinizde BİFO size eşlik edecek. Bizleri nasıl bir repertuvar bekliyor?
Robert Schumann’ın çello konçertosunu çalacağız. çok tutkulu bir eser. Aşk, vefat ve hayatın kendisi hakkında bir beste. Tıpkı vakitte Schumann’ın da nihayet çalışmalarından biri olma özelliği taşıyor. Hayatına nihayet vermeye çalışmadan Evvel bestelediği bir çalışma. Bu yüzden daha da bir his yüklü. Schumann’ın Meczup istikametini de ortaya koyuyor. Artık bu yapıtı BİFO ile seslendirmek heyecan verici.
Sizinle 3 Yıl Evvel Bodrum Müzik Şenliği performansınız evvelinde de bir röportaj yapma fırsatımız olmuştu. O Natürel seyircili bir konserdi. Artık tekrar Türkiye’desiniz. Neler hissediyorsunuz?
Evet Bodrum’daki performansım Türkiye’deki birinci konserimdi. Bu da ikinci olacak. Aslında bakarsanız geçtiğimiz Yıl birkaç farklı yerde sahne alacaktım. Ne yazık ki hepsini iptal etmek zorunda kaldık. Artık ise seyircisiz de olsa yine konser verebileceğiz. Onları göremeyecek de olsak çalarken karşımda hissedeceğim. Borusan Sanat’a da bu güç kurallara Karşın sunduğu imkânlardan dolayı Fazla teşekkür ediyorum. Müziği canlı kılmaya devam ediyorlar.
Son olarak; pandemi öncesine dair en Fazla neyi özlediniz?
İnsanlarla bağ kurmayı özledim. Sevdiklerime sarılmayı özledim. İnsanları görebilmeyi özledim. Etkinliklere katılmayı, izleyicileri karşımda görmeyi özledim. Konserde müzikseverlerle paylaştığım o büyülü anların yerini hiçbir şeyin tutabileceğine inanmıyorum. Vakti durdurup o anı izleyicilerle yaşamak Fazla hoş bir his. İnsanlardan ilham aldığımı hissettim. BİFO ile çalarken de bunu hissediyorum.
Kapak fotoğrafı: Sonia Sieff
Yorum Yok