İhsan Kartoğlu, 1996 yılında Rize’nin Çayeli ilçesinde dünyaya geldi. Bir abla ve kendinden Ufak bir kız bir de erkek kardeşe sahip olan İhsan, meskenin ikinci çocuğuydu. Annesi mesken hanımı, babası ise Çayeli Bakır İşletmeleri’nden emekliydi. Ailecek düğün salonu işletiyorlardı. Anne ve babası İhsan’ın Muallim olmasını Fazla istiyordu. Bilhassa de babası bu mevzuda Fazla ısrarcıydı, oğlu devlet memuru olmalıydı. İhsan ise Muallim olmak istemiyordu fakat babasının da takdirini kazanmalıydı, kazandı da. Üniversitede eğitim fakültesini tercih etti. Lakin hâlâ niyeti Muallim olmak değildi, zira bu Aka bir mesuliyet gerektiriyordu. Bir taraftan okuyan diğer taraftan da düğün salonunu işleten İhsan’ın aklında üniversiteyi bitirdikten sonra akademik meslek yapmak vardı lakin hiçbir şey düşündüğü üzere olmadı.
İhsan Kartoğlu ve ailesi
İhsan, üniversiteyi bitirdi ve 2019’un eylül ayında Kars’ın Arpaşehir ilçesinin Okçuoğlu Köyü’ne Muallim olarak atandı. Aslında 40 tercih yapmıştı ve bunların içerisinde Kars yoktu. İhsan, “Yaptığım 40 tercihin hiçbirine atanamadım. 41’inci tercihimi devlet beni gereksinim olan bir yere atasın formunda işaretledim. İhtiyaç olan Vilayet Kars oldu. Mukadderat beni buraya getirdi” dedi.
“Bir sabah telefonuma gelen Kars’ın Arpaşehir ilçesinin Okçuoğlu Köyü’ne atandınız iletisiyle uyandım. Çabucak atandığım okulu görmek için internette araştırma yaptım. Haritalarda çıkmadığı üzere ne pozisyonu ne de fotoğrafı vardı. Aileme durumu anlattım ve Bir arada okula bakmak için Kars’a gittik. Fakat okulu bulmakta zorluk çektim. Zira hiç köy okulu görmemiştim. Rize merkezde yaşıyorduk ve okulum Fazla katlıydı. Kars’taki Okul ise Biricik katlı ve Fazla küçüktü. ‘Ben burada mı öğretmenlik yapacağım’ dedim. Yaz mevsimi olduğu için Okul kapalıydı, dışardan görebildiğim kadar baktım. Lakin hâlâ içimde Muallim olma isteği yoktu. Her Lahza ailemden ‘Burada yapamazsın demelerini’ bekledim. Fakat istediğim kelamlar ağızlarından çıkmadı.”
İlkinde öğretmenlik yapacağı okulu görmek için Kars’a giden İhsan, ikinci gidişince öğrencileriyle tanıştı. İhsan o anı, “Öğretmen olarak birinci dersime girdim. Öğrencilerin hepsi al yanaklı bir biçimde gözümün içine baktı. Bana muhtaçlıkları olduğunu hissettim. O bakışı onlardan aldıktan sonra ‘Ben bu mesleği yapabilirim’ dedim. O gün yola çıktım, şu Lahza buradayım ve Fazla mutluyum” diyerek anlattı.
BİSİKLET İKRAM ETTİLER
İhsan, o günden sonra öğrencilerine yalnızca öğretmenlik yapmadı. Birebir vakitte onların en yeterli arkadaşı oldu. Öğrencilerini Mesut etmek için elinden ne geliyorsa yaptı. Kendisi 26 yaşındaydı ve bugüne kadar hiç Anıtkabir’e gitme fırsatı olmamıştı. Bursa Belediye Lideri Alinur Aktaş, İhsan ve öğrencilerini Anıtkabir’e götürme kelamı verdi. İhsan Fazla sevinmişti fakat aileler sıcak bakmadığı için gidemediler. Alışılmış İhsan bu duruma Fazla üzüldü lakin elinden gelen bir şey yoktu. Ancak geçen Yıl Ankara’daki Özel bir kolej her öğrenciye bisiklet İkram etti. Yaşanan o memnunluğu gördükten sonra da köye gelmeye karar verdiler. Bu tanışma Anıtkabir davetiyle taçlandı.
‘BİRLİKTE ANITKABİR’E GİTTİK’
İhsan bu sefer yapılan daveti Geri çevirmek istemiyordu. Çabucak bir veli toplantısı yaptı ve velilere,?“Ankara’ya gitme dururumuz var. Yaşadığınız tedirginliği anlıyorum ancak bu fırsatlar da bir daha gelmiyor. Ben Ankara’ya gittim fakat Anıtkabir’e gitmek nasip olmadı. Bu çocuklar da bir daha hangi yaşlarında Anıtkabir’e gitme fırsatı yakalayacak ya da okulca gitme tecrübesi yaşayacak. Eminim ki birçoğunun fırsatı olmayacak. O yüzden çocukları bana, beni de Allah’a emanet edin ve bize müsaade verin gidelim” dedi. Konuşma tesirli oldu ve velilerin onayıyla Anıtkabir gezisi gerçekleşti. Arkadaşlarıyla Birlikte Faaliyet yapmaları ve buna öğretmenlerinin iç olması çocuklar için unutulmaz bir tecrübe oldu. Tahminen de yaşadıklarını bir ömür unutmayacaklardı.
“Her şeyden öte bu çocukların birçoğu ben okula Muallim olarak geldiğimde köyden bile dışarı çıkmamıştı. Biz Uzaklık orta Kars seyahatleri yapıyorduk. Doğum günü olan çocukları merkeze götürüp, istediği her şeyi yapıyor ve onlara Mesut bir gün İkram ediyorduk. Kendilerini Özel hissetmesini sağlıyorduk. Bunu yaşayan çocukların hepsi teşekkür edip, Fazla hoş kelamlar söylüyorlar. Bir gün Elif isimli öğrencime doğum gününde kıyafet almak için dolaşıyorduk. birden bana sarıldı ve ‘sen meleksin, melek’ dedi. O anı unutamıyorum. Genelde Fazla düzgün kalpli olduğumu söylüyorlar fakat Elif’in Fazla Samimi bir söyleyişi vardı. Beni Fazla etkiledi.”
‘ÖĞRENCİLERİMİN YAŞINA İNMEYE ÇALIŞIYORUM’
İlkokulu üç öğretmenle bitirmek zorunda kalan İhsan, maalesef bu mevzuda Örnek alabileceği bir öğretmene denk gelememişti. “Hep Olumlu olaylardan Deneme kazanmazsınız, Olumsuz olaylar da size Deneme katar” diyen İhsan, “Neyi yapmamam gerektiğini Fazla uygun biliyorum. Kendi Üzücü tecrübelerimi çocuklara yaşatmamaya çalışıyorum. Aslında çocuklarla yaşadığım düzgün bağlantı oradan geliyor. Yaşım küçük, ben de çocuk sayılırım. Öğrencilerim 10-11 yaşlarında. Ortamızda 15 ıslak olduğu için Jenerasyon farkı Fazla Çok yok. Onları Fazla âlâ anlayabiliyorum. Onların yaşına inmeye çalışıyorum. Teneffüste bu biçimde arkadaşlık yürütüyoruz. Lakin derste her şey değişiyor” diyerek öğrencileriyle kurduğu sıkı bağı anlattı.
HER ŞEY BİR ÖĞRETMENİ SEVMEKLE BAŞLAR!
Peki her şey bir öğretmeni sevmekle mi başlar? İhsan bu soruyu, “Bence o denli zira Yine kendi Okul hayatımdan yola çıkarak Uğraş hayatımı sürdürüyorum. Sait Faik Abasıyanık’ın ‘Her şey bir insanı sevmekle başlar’ kelamını bilirsiniz. Ben bu kelamı kendi mesleğime uyarladım ve ‘Her şey bir öğretmeni sevmekle başlar’ dedim. Çünkü bir Talebe muhakkak devirler de matematik dersini sever, belirli devirlerde sevmez. Bunun nedeni öğretmenlerin Devre periyot değişmesi. Zira bakınca matematik tıpkı matematik. mesela ben ortaokulda bir Devre matematiği Fazla sevdim. Zira o derse gelen öğretmenimi seviyordum. Bir Devre de matematiği hiç sevmedim. Zira matematik dersine gelen öğretmen beni haksız yere dersten atmıştı. Ona sinirlendiğim için de artık ders hoşuma gitmiyordu. Burada anne Öğe Doğal ki öğretmen” diyerek cevapladı.
‘Benim de bir öyküm var’ diyorsan, en Değerli konuğumuz olarak seni de bekliyoruz: milliyetplus@milliyet.com.tr
Yorum Yok